Insulinooporność
Insulinooporność jest znana większości z nas – szukamy w niej przyczyn naszych problemów z nadmierną masą ciała, czy też trudnością z jej redukcją. Fakt, wiele osób obecnie jest dotkniętych tym stanem. Ale czy na pewno to ona powoduje nadwagę i otyłość?
Czym jest insulinooporność?
Insulinooporność (IO) jest to stan, w którym występuje zmniejszona wrażliwość naszego ciała na insulinę. Dokładniej chodzi o sytuację, w której komórki, szczególnie wątroby, tkanki tłuszczowej oraz mięśni szkieletowych, nie reagują odpowiednio na obecność insuliny. Insulina jest hormonem, dzięki któremu do komórki może przedostać się glukoza. Działa to na zasadzie klucza i zamka – insulina łączy się z odpowiednim receptorem na błonie komórkowej, a to niejako “otwiera” kanał, przez który do środka może dostać się glukoza. Jeśli klucz nie pasuje do zamka, jest kłopot z wykorzystaniem glukozy.
W pierwszej kolejności trzustka produkuje jeszcze większe ilości insuliny, co określane jest mianem “hiperinsulinemii”. Nadmiar insuliny będzie wywoływał szereg objawów w naszym organizmie.
Dlaczego powstaje insulinooporność?
W wielkim skrócie – najczęstszą przyczyną IO jest nadmierna masa ciała i/lub nadmiar tkanki tłuszczowej w okolicach brzusznych (tłuszcz trzewny).
Niezwykle istotna jest również aktywność fizyczna, a właściwie jej brak – ruch poprawia insulinowrażliwość, czyli komórki chętniej wpuszczają do środka glukozę. Gdy więc go brak, to ta chęć jest zmniejszona.
Kolejną z przyczyn jest chociażby zespół policystycznych jajników (PCOS), z którym bardzo często współwystępuje insulinooporność – jest to konsekwencja zaburzeń hormonalnych. Dodatkowo, do wystąpienia IO mogą przyczynić się także niektóre leki.
Objawy insulinooporności
Jeden z powszechniejszych objawów to gromadzenie tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Musisz jednak pamiętać, że to nie insulinooporność odpowiada za tycie, tylko odwrotnie – nadmierna masa ciała powoduje rozwój IO, a wysokie stężenie insuliny sprzyja odkładaniu tkanki tłuszczowej. Pojawia się więc tu mechanizm błędnego koła, które Najczęściej w IO pojawiają się:
- senność, zwłaszcza po obfitych posiłkach
- łaknienie na słodkie
- mgła mózgowa, czyli takie spowolnienie, mętność umysłu i trudność w sprawnym myśleniu – to trochę tak, jakby mózg przedzierał się właśnie przez mgłę lub błoto
- napady głodu
- mogą pojawiać się brązowe przebarwienia na ciele, tak zwane rogowacenie ciemne, które występują w okolicach pach, szyi, zgięć łokciowych i kolanowych
- ciągłe zmęczenie
- zaburzenia snu
Jakie mogą być skutki insulinooporności?
Jednym z poważniejszych skutków insulinooporności jest rozwój cukrzycy typu 2. Wysokie stężenia insuliny, a także nadmierna masa ciała, będą przyczyniały się do zwiększenia ryzyka pojawienia się zaburzeń lipidowych, nadciśnienia tętniczego. Hiperinsulinemia sprzyja również rozwojowi niektórych nowotworów.
Czy można wyleczyć insulinooporność?
Insulinooporność jest określana mianem “stanu”, nie jednostki chorobowej. Jak najbardziej można opanować IO, wyrównać wyniki i pozbyć się objawów. Niejednokrotnie włącza się leki, najczęściej metforminę, która poprawia wrażliwość naszych komórek na insulinę. Zależne to jednak też będzie od przyczyny powstania problemu. Jeśli IO to konsekwencja otyłości, wtedy niezwykle istotnym będą:
- regularna aktywność fizyczna
- dieta o niskim indeksie i niskim ładunku glikemicznym
- redukcji masy ciała.
Nie mogę schudnąć przez insulinooporność – czy to prawda?
Jest to mit! Badania pokazują, że w insulinooporności przemiana materii jest nawet wyższa niż u osób, które nie dotyka ten stan. Brak postępów najczęściej jest skutkiem nieświadomie popełnianych błędów dietetycznych dotyczących oszacowania spożytych kalorii lub elementów diety, które nie są brane pod uwagę w kalkulacjach. Przeczytaj i dowiedz się, na czym polega dieta w insulinooporności.